Verbum

роба назоўнік | жаночы род

Грубае рабочае адзенне (звычайна парусінавае або брызентавае).

• Матроская р.

робат назоўнік | мужчынскі род

Аўтамат, які выконвае чалавечую працу (звычайна на канвееры), а таксама чалавекападобны механізм.

• Прамысловы р. (аўтаматычны маніпулятар).

робата прыстаўка

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да робата, напр. робатабудаванне, робататэхніка.

робататэхніка назоўнік | жаночы род

Вытворчая тэхніка, заснаваная на прымяненні робатаў.

• Укараненне робататэхнікі.

|| прыметнік: робататэхнічны.

робер назоўнік | мужчынскі род

У некаторых складаных картачных гульнях; закончанае кола гульні.

• Р. у вісце.

роблены прыметнік

1. Штучна выкліканы, ненатуральны.

   • Робленая весялосць.

2. Выкананы ручным вязаннем.

   • Робленыя рукавіцы.

|| назоўнік: робленасць.

ровар назоўнік | мужчынскі род

Тое што і веласіпед.

рог​¹ назоўнік | мужчынскі род

1. Выраст з касцявога рэчыва на чэрапе ў некаторых жывёл.

   • Валовыя рогі.
   • Абламаць або пазбіваць рогі каму-н. (пераноснае значэнне: уціхамірыць, утаймаваць, прымусіць каго-н. пакарыцца; сагнаць пыху з каго-н.; размоўнае).
   • Сагнуць (або скруціць) у бараноў р. (пераноснае значэнне: строгасцю, жорсткасцю прымусіць каго-н. пакарыцца, падпарадкавацца; размоўнае).

2. Музычны або сігнальны інструмент у выглядзе сагнутай трубы з расшыраным канцом.

   • Паляўнічы р.

3. Полы рог жывёліны, які выкарыстоўваецца для піцця і як ёмішча.

   • Піць віно з рога.
   • Р. багацця (пра невычэрпную крыніцу багацця, дабрабыту).

4. Востры загнуты канец чаго-н.

   • Р. пячных вілак.

|| памяншальная форма: ражок.

• Рожкі ды ножкі засталіся ад каго-н. (нічога не засталося; размоўнае).

|| прыметнік: рагавы і рогавы.

рог​² назоўнік | мужчынскі род

Месца, дзе сыходзяцца, перасякаюцца два прадметы ці два бакі чаго-н.

• На рагу вуліцы.
• Р. стала.
• Р. хусткі.

|| памяншальная форма: ражок.

рогападобны прыметнік

Падобны знешне на рог1 або на рогавае рэчыва.

• Рогападобныя сукі.

|| назоўнік: рогападобнасць.