неподчине́ние ср.

1. непакарэ́нне, -ння ср., непадпара́дкаванне, -ння ср.; непаднача́ленне, -ння ср.; непаднача́льванне, -ння ср.;

2. непадпара́дкаванне, -ння ср.; непаднача́ленне, -ння ср.; непадпара́дкаванасць, -ці ж.; непаднача́ленасць, -ці ж.; (неповиновение) непаслушэ́нства, -ва ср.; (непокорность) непако́рнасць, -ці ж.; см. подчине́ние;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)