іпадром, ‑а,
Спартыўнае збудаванне, прызначанае для трэніроўкі коней і коннаспартыўных спаборніцтваў.
[Грэч. hippodromos ад hippós — конь і drómos — месца для бегу.]
іпадром, ‑а,
Спартыўнае збудаванне, прызначанае для трэніроўкі коней і коннаспартыўных спаборніцтваў.
[Грэч. hippodromos ад hippós — конь і drómos — месца для бегу.]
іпамея, ‑і,
Павойная травяністая або кустовая расліна сямейства бярозкавых з з буйнымі кветкамі розных колераў у выглядзе званочкаў.
іпастась, ‑і,
1. Царкоўны тэрмін для абазначэння адной з асоб хрысціянскай тройцы.
2.
[Ад грэч. hypostasis — асоба, сутнасць.]
іпатэка, ‑і,
Пазыка, якая выдаецца ў капіталістычных краінах пад заклад нерухомай маёмасці, галоўным чынам зямлі, а таксама заклад нерухомай маёмасці пад такую пазыку.
[Ад грэч. hypothēkē — заклад.]
іпатэчны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іпатэкі.
іпахандрычны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іпахондрыі.
іпахондрык, ‑а,
Хворы на іпахондрыю.
іпахондрыя, ‑і,
Хваравіта-прыгнечаны псіхічны стан; беспадстаўная боязь захворвання.
[Грэч. hypochondria.]
іпрыт, ‑у,
Бясколернае масляністае рэчыва з гарчычным пахам, якое выклікае нарывы на скуры і агульнае атручэнне арганізма (выкарыстоўваецца як баявое атрутнае рэчыва).
[Ад геагр. назвы.]
іпрытавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да іпрыту.