ятаган, ‑а,
Сякучая і колючая халодная зброя з выгнутым лязом, распаўсюджаная ў народаў Блізкага і Сярэдняга Усходу.
[Тур. yatagăn.]
ятаган, ‑а,
Сякучая і колючая халодная зброя з выгнутым лязом, распаўсюджаная ў народаў Блізкага і Сярэдняга Усходу.
[Тур. yatagăn.]
ятвягі, ‑аў.
Адно з старажытных заходнябалцкіх плямён, якое да 13 ст. насяляла тэрыторыю паміж Нёманам і вярхоўямі ракі Нараў.
ятвяжскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ятвягаў, які належыць, уласцівы ім.
ятка, ‑і,
ятоўе, ‑я,
ятроўка, ‑і,
Жонка аднаго брата ў адносінах да жонкі другога брата.
ятрышнік, ‑у,
Шыракалістая травяністая шматгадовая расліна сямейства архідных, клубнепадобныя карані якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне.
ятрышнікавыя, ‑ых.
Сямейства аднадольных травяністых раслін; тое, што і архідныя.