рвацкі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да рвача, рвацтва. Зараз Рулін выдаваў сябе за шкоднага, беспадстаўнага скаржніка з рвацкім задзёрам. Гартны.
рвацтва, ‑а, н.
Разм. Паводзіны, учынкі рвача. Барацьба з рвацтвам.
рвач, ‑а, м.
Разм. Чалавек, які імкнецца атрымаць за сваю работу больш, чым яна каштуе, ці нядобрасумленнымі спосабамі здабыць як мага больш асабістых выгод. Ладавалі заявы звычайна рвачы, спадзеючыся: моў, новы старшыня мала ведае калгас і людзей — самы зручны выпадак ускубнуць, што можна. Дуброўскі.
рвота, ‑ы, ДМ ‑рвоце, ж.
Мімавольнае вывяржэнне змесціва страўніка праз рот.
рвотны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рвоты. Рвотны акт. // Які выклікае рвоту. Рвотны сродак.
2. у знач. наз. рвотнае, ‑ага, н. Лякарства, якое выклікае рвоту.