Verbum

онікс, ‑у, м.

Мінерал, разнавіднасць агату, у якім чаргуюцца слаі чорнай і белай афарбоўкі.

[Грэч. onyx — кіпцюр, ногаць.]

оніксавы, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да оніксу; зроблены з онінсу. Оніксавы бакал.