луб, ‑у,
1. Валакністая частка кары дрэў, па якой перамяшчаюцца арганічныя і мінеральныя рэчывы.
2. Палоска такой кары ліпы, вяза.
3.
луб, ‑у,
1. Валакністая частка кары дрэў, па якой перамяшчаюцца арганічныя і мінеральныя рэчывы.
2. Палоска такой кары ліпы, вяза.
3.
лубаед, ‑а,
Жук сямейства караедаў, шкоднік лесу.
лубачны, ‑ая, ‑ае.
1. Зроблены з лубу (у 2 знач.); лубяны.
2. Надрукаваны з лубка (у 4 знач.).
3. Які мае адносіны да таннай прымітыўнай літаратуры, што выдавалася ў дарэвалюцыйнай Расіі для простага люду.
лубок, ‑бка,
1. Тое, што і луб (у 2 знач.).
2. Тое, што і лубянка.
3.
4. Ліпавая дошка, на якой даўней гравіравалася карціна для друкавання.
лубянець, ‑ее;
лубянка, ‑і,
Ручны кораб з дубу, бяросты для захоўвання, пераноскі, упакоўкі чаго‑н.
лубяны, ‑ая, ‑ое.
1. Зроблены з лубу (у 2 знач.).
2. Які мае адносіны да лубу.
3. Які змяшчае ў сабе луб (у 3 знач.).
4.
лубін, ‑у,
Аднагадовая або шматгадовая травяністая расліна сямейства бабовых, якая высяваецца для ўгнаення і на корм жывёле.
[Лац. lupinus — воўчы.]
лубінавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да лубіну.
луг 1, ‑у,
Сенажаць, пераважна заліўная, накрытая шматгадовай травяністай расліннасцю.
луг 2, ‑у,
Едкі раствор, прыгатаваны з попелу, залітага варам (ужываўся для мыцця бялізны, галавы і інш.); шчолак.