Verbum

глабальны, ‑ая, ‑ае.

Усеагульны, усеабдымны (у межах зямнога шара). Арганізаваць службу надвор’я ў глабальным маштабе. ▪ [Праблема чыстай вады] не рэгіянальная беларуская праблема і нават не саюзная — яна даўно ўжо пабыла глабальны характар. «Полымя».

•••

Глабальная ракета гл. ракета.

глабуліны, ‑аў; адз. глабулін, ‑у, м.

Найбольш пашыраная ў прыродзе група жывёльных і раслінных бялкоў. Малочны глабулін. Яечны глабулін.

[Ад лац. globulus — шарык.]

глава, ‑ы; мн. главы, глаў; ж.

Раздзел кнігі, артыкула, абазначаны нумарацыяй або загалоўкам. Главы рамана.

глагалічны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да глаголіцы. Глагалічная літара. // Напісаны глаголіцай. Глагалічны рукапіс.

глаголь, ‑я, м.

Даўнейшая назва літары «г».

глаголіца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх азбук стараславянскай мовы.

гладжанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гладзіць.

гладжаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад гладзіць.

гладзевы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гладзі ². Гладзевыя тканіны.

гладзейшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. гладкі.