ат,
1. Пры перадачы абвяржэння, рашучага адмаўлення.
2. Пры перадачы непрыемнасці, адчаю; эх.
3. Пры перадачы бесклапотнасці, нядбайнасці: няхай, так.
4. Пры выказванні незадаволенасні, прыкрасці.
ат,
1. Пры перадачы абвяржэння, рашучага адмаўлення.
2. Пры перадачы непрыемнасці, адчаю; эх.
3. Пры перадачы бесклапотнасці, нядбайнасці: няхай, так.
4. Пры выказванні незадаволенасні, прыкрасці.
атабарвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
атабарыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца;
атава, ‑ы,
Трава, якая вырасла ў той жа год на пакошы.
атавараны, ‑ая, ‑ае.
атаварванне, ‑я,
атаварвацца, ‑аецца;
атаварваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
атаварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога‑н. абавязацельства.
атавізм, ‑у,
[Ад лац. atavus — продак.]