ай,
Часта вымаўляецца з паўтарэннем: ай-ай і ай-ай-ай.
1. Выказвае боль, спалох, страх.
2. Выказвае здзіўленне, захапленне, радасць і пад.
3. Выказвае жаль, засмучэнне і пад.
4.
ай,
Часта вымаўляецца з паўтарэннем: ай-ай і ай-ай-ай.
1. Выказвае боль, спалох, страх.
2. Выказвае здзіўленне, захапленне, радасць і пад.
3. Выказвае жаль, засмучэнне і пад.
4.
айва, ‑ы,
1. Паўднёвае пладовае дрэва сямейства ружакветных.
2. Плод гэтага дрэва, падобны на яблык і грушу, цвёрды, даўкі на смак.
[Цюрк.]
айвовы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да айвы.
айканне, ‑я,
айканіміка, ‑і,
айканімія, ‑і,
айкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Вымаўляць, выкрыкваць «ай» ад болю, жалю, здзіўлення і пад.
айкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
айконім, ‑а,
[Ад грэч. oikos — жыллё і onoma — імя.]
айкумена, ‑ы,
Тэрыторыя зямнога шара, населеная людзьмі.
[Грэч. oikuménē, ад oikéō — насяляю.]