Жмуля́каць ’чмякаць’ (Касп.). Параўн. чэш. žmoliti, žmouliti, славац. žmoliť, славен. žmuljiti ’дэфарміраваць сціскваючы’, а таксама чмякаць, жмякаць і да т. п. Корань *žьm‑ (гл. жаць2) з суфіксамі ‑лʼ‑ і ‑ака‑ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)