Ве́рвы мн. л. ’вяроўка, на якой вісіць калыска’ (КЭС). Рус.вервь, ст.-рус.вьрвь ’вяроўка’, ст.-чэш.vrv, ст.-слав.връвь, славен.vȓv. Прасл.*vьrvь. Роднаснае: літ.virvė̃ (падрабязней гл. пад вяро́ўка) (Фасмер, 1, 294–295). Параўн. яшчэ вэ́рвэ́чка ’аборка ад лапця’ (Бесар.).