Вярбі́на (разм.) ’вярба’; ’дрэва вярбы’ (БРС, Шат., Касп.). Утворана ад вярба (гл.) і суф. ‑іна са значэннем адзінкавасці.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)