Трэбяза́ (трэбэза́) ‘густы зараснік на балоце ці рацэ’ (Бес.). Гл. таксама трабяза́, трапе́за1, трапяза́. Як магчымае запазычанне з польск.trzebież ‘зямля ці поле, ачышчанае ад зарасніку, выцерабленае, інакш — карчовішча’, адпаведнае лац.suppertum (Жлутка, 329), можа разглядацца ў межах зямельнага права ВКЛ.