Тарэ́мтанды (tarèmtendy) ’прыгаворка’ (беласт., Федар. 4). Гукапераймальнае, параўн. тарамкаць (гл.), з няяснай другой часткай, а таксама таратэнты, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)