Сі́нчык ‘сініца’ (Ян.), сі́ньчык ‘тс’ (ПСл), сінючо́к (навагр., Сл. ПЗБ). Гл. сініца 1, сіньдзік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)