Памы́і ’брудная вада пасля мыцця чаго-н.’ Рус.помо́и, укр.поми́і, ст.-рус.помынь, царк.-слав.помыѧ, польск.pomyje. Ад памыць < мыць (гл.) з суф. ‑j‑ (гл. Фасмер, 3, 323). Дэрываты: памы́йніца ’памыйная яма’, палес.помы́йнік ’вугал у хаце, дзе ставяць посуд’.