Кро́пка1 ’грыбная начынка пірага (Малч.). Гл. крапаць2 ’начыняць, фаршыраваць’.

Кро́пка2 ’метка, след, плямка’ (ТСБМ, Нас.). Гл. крапаць1 і крапіць ’капаць, пырскаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)