Кіёўнік1 ’чорныя катахі рагозу’ (Жыв. сл.). Гл. кіёўка1 і кіёўка3. Параўн. таксама кійкі. Да кій2, (гл.).

Кіёўнік2 ’сцяблы кукурузы’ (Мат. Гом., Бяльк.). Гл. кіёўка4.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)