футбаліст назоўнік | мужчынскі род

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| жаночы род: футбалістка.

|| прыметнік: футбалісцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

футбалі́ст м. футболи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

футбаліст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футболи́ст спорт. футбалі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

footballer [ˈfʊtbɔ:lə] n. BrE футбалі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

piłkarz

м. футбаліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fúßballer

m -s, - футбалі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kícker

m -s, - і -s разм., спарт. футбалі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

useful [ˈju:sfəl] adj.

1. кары́сны; прыда́тны;

ma ke oneself useful дапамага́ць чым-н. кары́сным

2. infml паспяхо́вы, кампетэ́нтны;

a useful footballer здо́льны, спры́тны футбалі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэхнічны прыметнік

  1. гл. тэхніка.

  2. Які мае адносіны да работы машын і механізмаў; звязаны з абслугоўваннем тэхнікі якой-н вытворчасці.

    • Тэхнічныя навыкі, прыёмы.

  3. Які падлягае выкарыстанню або апрацоўцы ў прамысловасці.

    • Тэхнічная вада.

  4. Які выконвае розныя дапаможныя работы ў якой-н. справе, не адказны.

    • Т. сакратар.

  5. Які вызначаецца высокай тэхнікай, майстэрствам (у спорце, мастацтве).

    • Т. футбаліст.

|| назоўнік: тэхнічнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)