футбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

|| ж. футбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. футбалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

футбалі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. футбалі́ст футбалі́сты
Р. футбалі́ста футбалі́стаў
Д. футбалі́сту футбалі́стам
В. футбалі́ста футбалі́стаў
Т. футбалі́стам футбалі́стамі
М. футбалі́сце футбалі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

футбалі́ст м. футболи́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

футбалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, які гуляе ў футбол.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбалі́ст м спарт Fúßballspieler m -s, -, Fúßballer m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

футболи́ст спорт. футбалі́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

footballer [ˈfʊtbɔ:lə] n. BrE футбалі́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

piłkarz

м. футбаліст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Fúßballer

m -s, - футбалі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kícker

m -s, - і -s разм., спарт. футбалі́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)