трактарыст назоўнік | мужчынскі род

Вадзіцель трактара.

|| жаночы род: трактарыстка.

|| прыметнік: трактарысцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

трактары́ст м. трактори́ст

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

трактарыст, ‑а, М ‑сце, м.

Вадзіцель трактара. Камсамолец Янка працавіты, добры трактарыст. Журба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трактори́ст трактары́ст, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

tractor driver [ˈtræktəˌdraɪvə] n. трактары́ст

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

traktorzysta

м. трактарыст

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Traktoríst

m -en, -en трактары́ст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

трактарыстка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да трактарыст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cat skinner, catskinner

[ˈkætskɪnər]

n., Sl.

трактары́ст -а m., трактары́стка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

прычэпшчык, ‑а, м.

Работнік, які абслугоўвае прыладу, машыну, прычэпленую да трактара. За рулём сядзеў трактарыст, ля плугоў — прычэпшчык. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)