Чалавек, які займаецца спортам.
|| жаночы род: спартсменка.
|| прыметнік: спартсменскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Чалавек, які займаецца спортам.
|| жаночы род: спартсменка.
|| прыметнік: спартсменскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Той, хто сістэматычна або прафесіянальна займаецца спортам.
[Англ. sportsman.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спортсм
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
малов
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
sportsman
a first-grade sportsman
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
картынгіст назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
дзесяціборац назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
рэгбіст назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
каратыст назоўнік | мужчынскі род
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)