расліна назоўнік | жаночы род
Арганізм, які звычайна развіваецца ў нерухомым становішчы, атрымлівае пажыўныя рэчывы з глебы і паветра.
- Вышэйшыя расліны (з коранем, сцяблом і лісцем).
|| памяншальна-ласкальная форма: раслінка.
|| прыметнік: раслінны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
раслі́на ж. расте́ние ср.;
аднагадо́вая р. — одноле́тнее расте́ние;
паўзу́чая р. — ползу́чее расте́ние;
вадзяна́я р. — водяно́е расте́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
расліна, ‑ы, ж.
Арганізм, які развіваецца звычайна ў нерухомым становішчы, атрымлівае пажыўныя неарганічныя рэчывы з глебы і паветра і ператварае іх у арганічныя; з’яўляецца адной з найбольш пашыраныя форм існавання жывой матэрыі.
•••
Аранжарэйная расліна (іран.) — пра далікатнага, распешчанага чалавека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Раслі́на ’прадстаўнік расліннага свету’ (Нас., Касп., ТСБМ), раслі́на ’культурная расліна’ (ТС). Параўн. укр. росли́на, польск. roślina, чэш. rostlina, славен. rastlina ’тс’, рус. дыял. раслина́ ’росласць’. Ад *росль, росля (гл.) пры дапамозе суф. ‑ін(а), параўн. рус. поросль, заросли, польск. narośl. Сюды ж расле́нны ’надта ўрадлівы’ (светлаг., SOr, 34, 357).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
расте́ние ср. раслі́на, -ны ж.;
одноле́тнее расте́ние аднагадо́вая раслі́на;
ползу́чее расте́ние паўзу́чая раслі́на;
водяно́е расте́ние вадзяна́я раслі́на;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
шышкано́сны бот. шишконо́сный;
~ная раслі́на — шишконо́сное расте́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
creeper [ˈkri:pə] n. bot. паво́йная раслі́на, раслі́на-паўзу́н
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
многоле́тник м., бот. мнагале́тняя (шматгадо́вая) раслі́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
стебли́стый сцеблава́ты;
стебли́стое расте́ние сцеблава́тая раслі́на.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
coca [ˈkəʊkə] n. bot. ко́ка (расліна)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)