мячэць назоўнік | жаночы род

Малітвены дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

мячэ́ць ж. мече́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

мячэць, ‑і, ж.

Малітоўны дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мячэць ’малітоўнік дом у мусульман’ (ТСБМ), ст.-рус. мечеть (мѣчить, мечать) ’тс’ (1584 г.). Раней, з XIV ст. мезгить — з тур.-араб. mäsdžid, тат. mäčit ’тс’ (Радлаў, 4, 2110; Корш, AfslPh, 9, 665; Бернекер, 2, 29; Фасмер, 2, 613). Ст.-бел. мечетъ ’тс’ (1540 г.) было запазычана з асм.-тур. mesčit, mečit < араб. masǧid (Расанен, 336; Булыка, Лекс. запазыч., 184). У польскай мове такая ж форма — meczet ’тс’ (Заянчкоўскі, PF, 18 (1964), 2, 169.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мече́ть мячэ́ць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

mosque [mɒsk] n. мячэ́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

магаметанскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магаметанства, да магаметаніна; мусульманскі. Магаметанская мячэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mosque

[mɑ:sk]

n.

мячэ́ць f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

meczet, ~u

м. мячэць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Moschée

f -, Mosché¦en мячэ́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)