Цвёрдае касмічнае цела, якое нагадвае каменна-металічную масу, што падае на Зямлю з міжпланетнай прастора.
|| прыметнік: метэарытны і метэарычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Цвёрдае касмічнае цела, якое нагадвае каменна-металічную масу, што падае на Зямлю з міжпланетнай прастора.
|| прыметнік: метэарытны і метэарычны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Цвёрдае цела касмічнага паходжання, якое ўпала на Зямлю з міжпланетнай прасторы.
[Ад грэч. metéōros — які лунае ў паветры.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метеор
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
meteorite
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
хандрыт, ‑а,
Каменны
[Ад грэч. chondros — зерне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аэраліт, ‑а,
Камень касмічнага паходжання;
[Ад грэч. aēr — паветра і lithos — камень.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
шарыкавы, ‑ая, ‑ае.
1. Забяспечаны шарыкамі; які дзейнічае пры дапамозе шарыка, шарыкаў.
2. Які мае выгляд, форму шарыка; які нагадвае шарык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)