Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.
- Ваенны л.
|| жаночы род: лётчыца.
|| прыметнік: лётчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Спецыяліст, які кіруе лятальным апаратам.
|| жаночы род: лётчыца.
|| прыметнік: лётчыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Вадзіцель самалёта.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
лётчик
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
бамбардзіроўшчык назоўнік | мужчынскі род
Бамбардзіровачны самалёт.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
пілот назоўнік | мужчынскі род
|| прыметнік: пілоцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
авіятар назоўнік | мужчынскі род
Той, хто займаецца авіяцыяй, лёткай справай;
|| прыметнік: авіятарскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
выпрабав
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
flyer
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)