лётчык, ‑а, м.

Вадзіцель самалёта. Ваенны лётчык. Марскі лётчык. ▪ Лётчыкі-паляўнічыя парамі ўзнімаюцца з Міхалёў і ідуць туды, дзе іх ніколі не чакаў праціўнік. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)