леапард назоўнік | мужчынскі род

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

|| прыметнік: леапардавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

леапа́рд м., зоол. леопа́рд

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

леапард, ‑а, М ‑дзе, м.

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай шэрсцю.

[Лац. leopardus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантэра назоўнік | жаночы род

Буйны драпежнік сямейства кашэчых з плямістай поўсцю, леапард.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

леопа́рд зоол. леапа́рд, -да м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

leopard

[ˈlepərd]

n.

леапа́рд -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

рыкаць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Пра хатніх і дзікіх жывёл: утвараць рык.

    • Рыкае карова.
    • Рыкаў леапард.

  2. пераноснае значэнне: Крычаць, гаварыць груба, раздражнёна і адрывіста (размоўнае).

    • Р. на падначаленых.

|| аднакратны дзеяслоў: рыкнуць.

|| назоўнік: рыканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

panther [ˈpænθə] n. zool.

1. пантэ́ра, чо́рны леапа́рд, барс

2. AmE пу́ма, кугуа́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

екатанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. екатаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Леапард узбіўся ўгору, як мяч, закалаціўся ў паветры з шалёным екатаннем і рыкам. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

lampart

м. заал. леапард (Felis pardus)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)