рыкаць, ​; незак.

  1. Пра хатніх і дзікіх жывёл: утвараць рык.

    • Рыкае карова.
    • Рыкаў леапард.
  2. перан. Крычаць, гаварыць груба, раздражнёна і адрывіста (разм.).

    • Р. на падначаленых.

|| аднакр. рыкнуць, ✂.

|| наз. рыканне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)