кінафільм назоўнік | мужчынскі род

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна.

  • К. для дарослых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кінафі́льм м. кинофи́льм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кінафільм, ‑а, м.

Твор кінамастацтва, прызначаны для дэманстрацыі на экране; кінакарціна. Навукова-папулярны кінафільм. Кінафільм для дзяцей.

•••

Панарамны кінафільм — кінафільм, створаны спосабам панарамнай кіназдымкі (гл. кіназдымка).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кинофи́льм кінафі́льм, -ма м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

безыдэйны прыметнік

Пазбаўлены ідэйнасці, беспрынцыповы.

  • Б. кінафільм.

|| назоўнік: безыдэйнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

баявік​1 назоўнік | мужчынскі род

Вострасюжэтны кінафільм, які карыстаецца вялікім поспехам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

даглядзець дзеяслоў | закончанае трыванне

Скончыць прагляд чаго-н.

  • Д. кінафільм.

|| незакончанае трыванне: дагледжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

дэтэктыў назоўнік | мужчынскі род

  1. Сышчык, агент вышукной паліцыі.

  2. Літаратурны твор або кінафільм, якія адлюстроўваюць прыгоды сышчыкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кінапанарама, ‑ы, ж.

1. Панарамны кінафільм. // Кінатэатр для дэманстрацыі панарамных кінафільмаў.

2. Кінафільм з шырокім і шматгранным паказам якіх‑н. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мюзікл назоўнік | мужчынскі род

  1. Музычны твор для сцэны, пераважна камедыйнага характару, у якім выкарыстоўваюцца элементы эстрады, аперэты, балета і інш.

  2. Кінафільм такога роду.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)