карупцыя назоўнік | жаночы род | кніжнае

Подкуп хабарам, прадажнасць службовых асоб, палітычных дзеячаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

кару́пцыя ж. корру́пция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

карупцыя, ‑і, ж.

Падкупнасць і прадажнасць службовых асоб і грамадскіх дзеячаў у буржуазных краінах.

[Ад лац. corruptio — подкуп.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

корру́пция кару́пцыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

korupcja

ж. карупцыя, прадажнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

venal [ˈvi:nl] adj. fml прада́жны; падку́плены; кары́слівы;

venal practices кару́пцыя, прада́жнасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

corruption [kəˈrʌpʃn] n.

1. кару́пцыя, прада́жнасць

2. разбэ́шчванне, распу́ста

3. разбэ́шчанасць, распу́снасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Korruptión

f -, -en разлажэ́нне, разбэ́шчанасць (нораваў); прада́жнасць, кару́пцыя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

corruption

[kəˈrʌpʃən]

n.

1) кару́пцыя f.; несумле́ннасьць f.

2) разбэ́шчанасьць, сапсава́насьць f. (мара́льная)

3) перакру́чваньне, скрыўле́ньне, скажэ́ньне n.

4) псава́ньне n., гніцьцё n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

corrupt​1 [kəˈrʌpt] adj.

1. амара́льны, зага́нны, дрэ́нны, ке́пскі, благі́; сапсава́ны;

a corrupt political system, full of violence зага́нная паліты́чная сістэ́ма, пабудава́ная на насі́ллі

2. карумпі́раваны, несумле́нны, схі́льны да ха́бару, прада́жны;

a corrupt judge прада́жны суддзя́;

corrupt practices кару́пцыя

3. скажо́ны, перакру́чаны; невераго́дны; няпэ́ўны;

a corrupt form of French скажо́ная фо́рма францу́зскай мо́вы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)