веласіпед назоўнік | мужчынскі род

Двух або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух націскнымі педалямі.

|| прыметнік: веласіпедны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

веласіпе́д м. велосипе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпед, ‑а, М ‑дзе, м.

Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.

[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ровар назоўнік | мужчынскі род

Тое што і веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

напракат прыслоўе

У часовае карыстанне за плату.

  • Узяць веласіпед н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

двухмесны прыметнік

Прызначаны для дваіх.

  • Двухмеснае купэ.
  • Д. нумар (у гасцініцы).
  • Д. веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

велосипе́д веласіпе́д, -да м.; ро́вар, -ра;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

тандэм назоўнік | мужчынскі род | спецыяльны тэрмін

Машына, механізм, у якім аднародныя ўстройствы размешчаны паслядоўна на адной восі.

  • Веласіпед-т. (здвоены, двухмесны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

tricycle [ˈtraɪsɪkl] n. трохко́лавы веласіпе́д

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мотавеласіпед, ‑а, М ‑дзе, м.

Веласіпед з маторам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)