веласіпед назоўнік | мужчынскі род

Двух або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух націскнымі педалямі.

|| прыметнік: веласіпедны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

веласіпе́д м. велосипе́д

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

веласіпе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух націскнымі педалямі.

|| прым. веласіпе́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

веласіпед, ‑а, М ‑дзе, м.

Двух- або трохколая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі.

[Ад вела... і лац. pēs, pedis — нага.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веласіпе́д м Fáhrrad n -(e)s, -räder; Rad n;

шасэ́йны веласіпе́д Spórtrad n;

го́начны веласіпе́д Rénnrad n; гл тс ровар

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

веласіпе́д

(фр. vélocipède, ад лац. velox, -ocis = хуткі + pes, pedis = нага)

двух- або трохколавая машына для язды, якая прыводзіцца ў рух нагамі пры дапамозе педалей.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

веласіпед; самакат (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

ровар назоўнік | мужчынскі род

Тое што і веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

напракат прыслоўе

У часовае карыстанне за плату.

  • Узяць веласіпед н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

двухмесны прыметнік

Прызначаны для дваіх.

  • Двухмеснае купэ.
  • Д. нумар (у гасцініцы).
  • Д. веласіпед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)