асліца назоўнік | жаночы род

Самка асла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

асліца, ‑ы, ж.

Самка асла.

•••

Валаамава асліца — пра пакорнага, маўклівага чалавека, які нечакана выкажа сваю думку або пратэст супраць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аслі́ца ж. осли́ца;

○ Валаа́мава а. — Валаа́мова осли́ца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

осли́ца аслі́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

валаа́маў: валаа́мава аслі́ца (загавары́ла) ирон. валаа́мова осли́ца (заговори́ла)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

oślica

ж. асліца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

валаа́мов / валаа́мова осли́ца (заговори́ла) ирон. валаа́мава аслі́ца (загавары́ла).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)