Іўні́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Іўні́к
Р. Іўніка́
Д. Іўніку́
В. Іўні́к
Т. Іўніко́м
М. Іўніку́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

і́ўнік Зараснік ніцай вярбы, вербняку Salix viminalis L. (Слаўг.).

□ ур. Іўнік (сенажаць) каля в. Папоўка Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Іўнік І. 11/231

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)