іўдзе́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. іўдзе́й іўдзе́і
Р. іўдзе́я іўдзе́яў
Д. іўдзе́ю іўдзе́ям
В. іўдзе́я іўдзе́яў
Т. іўдзе́ем іўдзе́ямі
М. іўдзе́ю іўдзе́ях

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

іўдзе́й м. иуде́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

иуде́й іўдзе́й, -дзе́я м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іудзе́і, -яў, адз. іўдзе́й, -я, м.

Тое, што і яўрэі.

|| ж. іўдзе́йка, -і, ДМ -дзе́йцы, мн. -і, -дзе́ек.

|| прым. іўдзе́йскі, -ая, -ае.

Іўдзейскае веравызнанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)