ірэа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ірэа́льны |
ірэа́льная |
ірэа́льнае |
ірэа́льныя |
| Р. |
ірэа́льнага |
ірэа́льнай ірэа́льнае |
ірэа́льнага |
ірэа́льных |
| Д. |
ірэа́льнаму |
ірэа́льнай |
ірэа́льнаму |
ірэа́льным |
| В. |
ірэа́льны (неадуш.) ірэа́льнага (адуш.) |
ірэа́льную |
ірэа́льнае |
ірэа́льныя (неадуш.) ірэа́льных (адуш.) |
| Т. |
ірэа́льным |
ірэа́льнай ірэа́льнаю |
ірэа́льным |
ірэа́льнымі |
| М. |
ірэа́льным |
ірэа́льнай |
ірэа́льным |
ірэа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ірэа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ірэа́льны |
ірэа́льная |
ірэа́льнае |
ірэа́льныя |
| Р. |
ірэа́льнага |
ірэа́льнай ірэа́льнае |
ірэа́льнага |
ірэа́льных |
| Д. |
ірэа́льнаму |
ірэа́льнай |
ірэа́льнаму |
ірэа́льным |
| В. |
ірэа́льны (неадуш.) ірэа́льнага (адуш.) |
ірэа́льную |
ірэа́льнае |
ірэа́льныя (неадуш.) ірэа́льных (адуш.) |
| Т. |
ірэа́льным |
ірэа́льнай ірэа́льнаю |
ірэа́льным |
ірэа́льнымі |
| М. |
ірэа́льным |
ірэа́льнай |
ірэа́льным |
ірэа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ірэа́льны книжн. ирреа́льный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ірэа́льны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які не існуе ў рэчаіснасці; нерэальны.
[Ад лац. irrealis — нематэрыяльны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ірэа́льны
(лац. irrealis)
які не існуе ў рэальнасці, нерэальны.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ирреа́льный книжн. ірэа́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)