Злучанае Каралеўства Вялікабрытаніі і Паўночнай Ірландыі

т. 7, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Ірла́ндыя

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ірла́ндыя
Р. Ірла́ндыі
Д. Ірла́ндыі
В. Ірла́ндыю
Т. Ірла́ндыяй
Ірла́ндыяю
М. Ірла́ндыі

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Злу́чанае Карале́ўства Вялікабрыта́ніі і Паўно́чнай Ірла́ндыі н Verinigtes Königreich (-s) (von) Grßbritanni¦en und Nrd¦irland n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шэры́ф¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

У Вялікабрытаніі, Ірландыі і ЗША: службовая асоба, якая мае адміністрацыйныя, паліцэйскія і некаторыя судовыя паўнамоцтвы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ірла́ндцы, -аў, адз. -дзец, -дца, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Ірландыі.

|| ж. ірла́ндка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

|| прым. ірла́ндскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бяссо́нечны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены сонца, сонечнага святла. Бяссонечны дзень. Бяссонечны клімат Ірландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірла́ндскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Ірландыі, ірландцаў, належыць ім. Ірландская мова. Ірландскія сагі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыта́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.

Насельніцтва Злучанага Каралеўства Вялікабрытаніі і Паўночнай Ірландыі: англічане, шатландцы, валійцы, паўночныя ірландцы.

|| ж. брыта́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. брыта́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ге́та, нескл., н.

У некаторых краінах: асобныя кварталы горада, выдзеленыя для пражывання дыскрымінаваных расавых ці рэлігійных груп насельніцтва.

Негрыцянскае г. (у ЗША). Яўрэйскія г. (у Еўропе пры фашызме). Каталіцкія г. (у Паўночнай Ірландыі).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ірла́ндцы, ‑аў; адз. ірландзец, ‑дца, м.; ірландка, ‑і, ДМ ‑дцы; мн. ірландкі, ‑дак; ж.

Народ, асноўнае насельніцтва Ірландыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)