і́рбіс, -а, мн. -ы, -аў, м.

Буйное млекакормячае сямейства кашэчых, снежны барс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

і́рбіс

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. і́рбіс і́рбісы
Р. і́рбіса і́рбісаў
Д. і́рбісу і́рбісам
В. і́рбіса і́рбісаў
Т. і́рбісам і́рбісамі
М. і́рбісе і́рбісах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

і́рбіс м., зоол., см. барс

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

і́рбіс, ‑а, м.

Тое, што і барс; снежны барс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ірбіс

т. 7, с. 315

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

і́рбіс

(манг. irbis)

снежны барс; водзіцца ў гарах Цэнтр. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

и́рбис зоол. барс, род. ба́рса м., і́рбіс, -са м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)