Іране навін (партыя, Іран) 5/142

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

чайхана́, -ы́, мн. -ы́, -ха́н, ж.

Чайная ў краінах Сярэдняй Азіі, Іране.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Іра́н

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Іра́н
Р. Іра́на
Д. Іра́ну
В. Іра́н
Т. Іра́нам
М. Іра́не

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рыа́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Грашовая адзінка ў Іране і некаторых іншых краінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

джэйра́н, ‑а, м.

Від газелі ​2, распаўсюджаны ў Афганістане, Сірыі, Іране, Закаўказзі.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Farsi [ˈfɑ:si:] n. фарсі́ (сучасная персідская мова, якая ўжываецца ў Іране)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

сазанда́р, ‑а, м.

Музыкант — удзельнік народнага інструментальнага ансамбля ў Азербайджане, Арменіі, Грузіі і Іране.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Persian​2 [ˈpɜ:ʃn] adj.

1. персі́дскі, іра́нскі

2. персі́дская мо́ва (у Іране)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саз, ‑а, м.

Струнны шчыпковы інструмент, распаўсюджаны ў Закаўказзі, Іране, Афганістане і іншых краінах Усходу.

[Перс. saz.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сарда́р, ‑а, м.

1. У Афганістане і Іране — правадыр племені, уплывовы саноўнік.

2. У некаторых краінах Усходу — галоўнакамандуючы войскамі.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)