іраке́зка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іраке́зка |
іраке́зкі |
| Р. |
іраке́зкі |
іраке́зак |
| Д. |
іраке́зцы |
іраке́зкам |
| В. |
іраке́зку |
іраке́зак |
| Т. |
іраке́зкай іраке́зкаю |
іраке́зкамі |
| М. |
іраке́зцы |
іраке́зках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ироке́зка іраке́зка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
іраке́зы, ‑аў; адз. іракез, ‑а, м.; іракезка, ‑і, ДМ ‑зцы; мн. іракезкі, ‑зак; ж.
Група індзейскіх плямён у Паўночнай Амерыцы, роднасных па мове.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)