інцэ́ст

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інцэ́ст інцэ́сты
Р. інцэ́сту інцэ́стаў
Д. інцэ́сту інцэ́стам
В. інцэ́ст інцэ́сты
Т. інцэ́стам інцэ́стамі
М. інцэ́сце інцэ́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інцэст

т. 7, с. 296

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інцэ́ст м Inzést m -(e)s, -e, Blútschande f (юрыд)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інцэ́ст

(лац. incestum)

палавая сувязь паміж блізкімі сваякамі, кровазмяшэнне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

incest [ˈɪnsest] n. інцэ́ст, кровазмяшэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)