інфа́рктны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. інфа́рктны інфа́рктная інфа́рктнае інфа́рктныя
Р. інфа́рктнага інфа́рктнай
інфа́рктнае		 інфа́рктнага інфа́рктных
Д. інфа́рктнаму інфа́рктнай інфа́рктнаму інфа́рктным
В. інфа́рктны (неадуш.)
інфа́рктнага (адуш.)		 інфа́рктную інфа́рктнае інфа́рктныя (неадуш.)
інфа́рктных (адуш.)
Т. інфа́рктным інфа́рктнай
інфа́рктнаю		 інфа́рктным інфа́рктнымі
М. інфа́рктным інфа́рктнай інфа́рктным інфа́рктных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інфа́рктны инфа́рктный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інфа́рктны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інфаркту. Інфарктны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфа́ркт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.

Спыненне прытоку крыві ў выніку спазмаў артэрый, іх закупорвання, а таксама ачаг амярцвення сардэчнай мышцы, які ўзнікае пры гэтым.

|| прым. інфа́рктны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)