інтэр’е́р, -а, м. (спец.).

Унутраная прастора будынка, памяшкання, а таксама яго архітэктурнае і мастацкае афармленне.

Афармленне інтэр’ера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэр’е́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інтэр’е́р інтэр’е́ры
Р. інтэр’е́ра інтэр’е́раў
Д. інтэр’е́ру інтэр’е́рам
В. інтэр’е́р інтэр’е́ры
Т. інтэр’е́рам інтэр’е́рамі
М. інтэр’е́ры інтэр’е́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інтэр’е́р м., архит., иск. интерье́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інтэр’е́р, ‑а, м.

1. Унутраная прастора будынка, памяшкання, архітэктурна і па-мастацку аформленая. Інтэр’еры Дома ўрада. Інтэр’ер кафэ. □ Начное святло рэльефна акрэслівала просценькі інтэр’ер пакоя, напаўняла яго паэтычным начным змрокам. Карамазаў.

2. Карціна, малюнак, якія паказваюць унутраную прастору памяшкання. Моўчкі госць пануры, ваўкаваты, закурыў, сядзіць з гаспадаром, аглядае светлыя фасады, інтэр’еры на сцяне пад шклом. Русецкі.

[Фр. interieur — унутраны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэр’ер

т. 7, с. 284

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэр’е́р м архіт, маст Interieur [-´rjø:r] n -s, -e і -s; Ínnenraum m -(e)s, -räume, Ínneneinrichtung f -, -en, Ínnendekoration f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інтэр’е́р

(фр. intérieur = унутраны)

1) унутраная частка будынка, памяшканне, архітэктурна і па-мастацку аформленае;

2) карціна, на якой паказана ўнутраная прастора памяшкання;

3) унутраная будова органаў і тканак жывёлы (параўн. экстэр’ер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэр’е́р

(фр. intérieur = унутраны)

1) унутраная частка будынка, памяшкання, а таксама яго архітэктурнае і мастацкае афармленне (напр. і. музея, і. станцыі метро);

2) унутраная будова органаў і тканак жывёлы (параўн. экстэр’ер).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

інтэр’ер жывёлы

т. 7, с. 285

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

интерье́р архит., иск. інтэр’е́р, -ра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)