інтэрні́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
інтэрні́ст |
інтэрні́сты |
| Р. |
інтэрні́ста |
інтэрні́стаў |
| Д. |
інтэрні́сту |
інтэрні́стам |
| В. |
інтэрні́ста |
інтэрні́стаў |
| Т. |
інтэрні́стам |
інтэрні́стамі |
| М. |
інтэрні́сце |
інтэрні́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
інтэрні́ст
(ад лац. internus = унутраны)
урач па ўнутраных хваробах (тэрапеўт).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
internista
м. тэрапеўт; інтэрніст
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)