інсулі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. інсулі́н
Р. інсулі́ну
Д. інсулі́ну
В. інсулі́н
Т. інсулі́нам
М. інсулі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

інсулі́н, -у, м. (спец.).

Бялковы гармон, які выпрацоўвае падстраўнікавая залоза, а таксама прэпарат гэтага гармону, што выкарыстоўваецца як лекавы сродак для рэгулявання вугляводнага абмену ў арганізме.

|| прым. інсулі́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інсулі́н, -ну м., физиол., фарм. инсули́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інсулі́н, ‑у, м.

Гармон падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў рэгуляванні вугляводнага абмену ў арганізме.

[Лац. insulinum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Інсулін 2/22, 516; 3/362, 364; 5/119; 8/19, 495

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

інсулін

т. 7, с. 276

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інсулі́н м. фарм. Insulín n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інсулі́н

(н.-лац. insulinum, ад лац. insula = востраў)

гармон падстраўнікавай залозы, які рэгулюе вугляводны абмен у арганізме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

insulin [ˈɪnsjəlɪn] n. biochem., pharm. інсулі́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

инсули́н физиол., фарм. інсулі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)