інка́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. інка́са інка́са
Р. інка́са інка́са
Д. інка́са інка́са
В. інка́са інка́са
Т. інка́са інка́са
М. інка́са інка́са

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інка́са нескл., ср., фин. инка́ссо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інка́са, нескл., н.

Аперацыя атрымання грошай банкам па даручэнню даверніка і залічэнне іх на яго банкаўскі рахунак.

[Іт. incasso.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкаса

т. 7, с. 260

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

інка́са ж фін Inkásso n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

інка́са

(іт. incasso)

аперацыя атрымання банкам грошай па даручэнні кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інка́са

(іт. incasso)

аперацыя атрымання банкам грошай па розных дакументах ад імя кліента і залічэння іх на яго банкаўскі рахунак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

инка́ссо фин. інка́са нескл., ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інка́савы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інкаса. Інкасавыя аперацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інкасі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Зрабіць (рабіць) аперацыю інкаса, прад’явіць (прад’яўляць) дакумент да плацяжу і атрымаць (атрымліваць) належныя да выплаты грошы.

[Ад іт. incassare — класці ў скрыню.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)