інертныя газы

т. 7, с. 257

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Інертныя газы 1/427; 3/416; 5/105; 6/147, 162; 7/480, 509, 588; 9/243

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

іне́ртны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іне́ртны іне́ртная іне́ртнае іне́ртныя
Р. іне́ртнага іне́ртнай
іне́ртнае		 іне́ртнага іне́ртных
Д. іне́ртнаму іне́ртнай іне́ртнаму іне́ртным
В. іне́ртны (неадуш.)
іне́ртнага (адуш.)		 іне́ртную іне́ртнае іне́ртныя (неадуш.)
іне́ртных (адуш.)
Т. іне́ртным іне́ртнай
іне́ртнаю		 іне́ртным іне́ртнымі
М. іне́ртным іне́ртнай іне́ртным іне́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іне́ртны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. іне́ртны іне́ртная іне́ртнае іне́ртныя
Р. іне́ртнага іне́ртнай
іне́ртнае		 іне́ртнага іне́ртных
Д. іне́ртнаму іне́ртнай іне́ртнаму іне́ртным
В. іне́ртны (неадуш.)
іне́ртнага (адуш.)		 іне́ртную іне́ртнае іне́ртныя (неадуш.)
іне́ртных (адуш.)
Т. іне́ртным іне́ртнай
іне́ртнаю		 іне́ртным іне́ртнымі
М. іне́ртным іне́ртнай іне́ртным іне́ртных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

іне́ртны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.); інерцыйны. Інертная маса.

2. Бяздзейны, пасіўны, косны. Інертны чалавек. □ «А ўсё ж нейкія інертныя людзі тут! — уздыхнуў Васіль. — Маўчаць, нібы іх і не датычыць нічога». Шашкоў.

•••

Інертныя газы гл. газ.

Інертныя матэрыялы гл. матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ине́ртный іне́ртны;

ине́ртные га́зы хим. іне́ртныя га́зы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іне́ртны, -ая, -ае.

1. Які мае інерцыю (у 1 знач.; спец.).

2. Бяздзейны, безыніцыятыўны, пасіўны.

І. чалавек.

○

Інертныя газы — газы, якія не ўступаюць у хімічныя рэакцыі.

|| наз. іне́ртнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВЫСАКАРО́ДНЫЯ ГА́ЗЫ,

гл. Інертныя газы.

т. 4, с. 321

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Высакародныя газы, гл. Інертныя газы

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

ма́са, -ы, мн. -ы, мас, ж.

1. Фундаментальная фізічная велічыня, якая вызначае інертныя і гравітацыйныя ўласцівасці цел (спец.).

Адзінка масы.

2. Цестападобнае бясформеннае рэчыва, густая сумесь.

Расплаўленая м. чыгуну.

Сырковая м.

3. Што-н. вялікае, якое выступае ў агульных рысах і ўспрымаецца як цэлае.

Будынак узвышаўся цёмнай масай.

4. каго-чаго. Мноства, вялікая колькасць каго-, чаго-н. (разм.).

М. народу.

5. Шырокія колы працоўнага насельніцтва.

Воля мас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)