індзе́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. індзе́ец індзе́йцы
Р. індзе́йца індзе́йцаў
Д. індзе́йцу індзе́йцам
В. індзе́йца індзе́йцаў
Т. індзе́йцам індзе́йцамі
М. індзе́йцу індзе́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

індзе́ец,

гл. індзейцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Індзеец (сузор’е) 4/556—557 (карта), 597

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Індзеец

т. 7, с. 234

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

індзе́ец м. Indiáner m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

инде́ец індзе́ец, -дзе́йца м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Aztec [ˈæʒtek] n. ацтэ́к (індзеец племені ацтэкаў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Indianin

м. індзеец

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

індыя́нін м. гл. індзеец

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Indiáner

m -s, - індзе́ец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)